เวนิส เปียแชร์ เละแน่

นี่คือคำถามของผม
ในฐานะที่คุณได้ไต่ไปถึงจุดๆนั้น เป็นจุดที่ใครหลายๆคนมีความหวังและวาดฝันที่จะไปให้ถึง
ผมอยากทราบว่าคุณทราบไหม หรือรับรู้อะไรบ้างไหมเกี่ยวกับปัญหาและที่ไม่ใช่ปัญหาของวง
การศิลปะในประเทศนี้ หรือพยายามไม่รับรู้เมินเฉย


หากวงการการเมืองมีการแบ่งพรรคแบ่งพวกรวมไปถึงการแบ่งสีแยกออกเป็นชุดสีต่างๆตามทฤษฎีสี
ผมอยากได้ความคิดเห็นจากคุณในเมื่อวงการศิลปะ คนที่เรียนจบศิลปะมีมากมาย มีความรู้ก็มากมายล้น
เหลือ สีในทฤษฎีสีที่ร่ำเรียนกันมาก็มีเยอะกว่าสีที่วงการการเมืองในประเทศนี้มาเล่นมาปาใส่สาดกัน
บุคคลที่อ้างตัวเองว่าเป็นศิลปินทั้งหลายแหล่คงจะสนุกสนานเสียยิ่งกว่าวงการไหนๆ พวกเขาคงจะแบ่ง
พรรคแบ่งพวกของตัวเองตามสีที่ตัวเองชอบกันอย่างเมามันในอารมณ์ศิลป์ในพื้นฐานความเป็นมนุษย์
เท่าๆและเหมือนๆกัน.....?


สีที่มีอิทธิพลต่อวงการการเมืองไทยเป็นอย่างมาก สีเหลือง สีแดง ออกมาเป็นตัวชูโรง เป็นตัวเดินเรื่อง
ทั้งดีและเลว (เท่ากับสีเน่าในบางครั้ง)
สีแต่ละสีมีความหมายและการนำมาใช้ บริบทที่แตกต่างกันออกไป ตามแต่สถานการณ์
( ราชวงศ์ไทยก็มีสีประจำพระองค์และความหมายก็ต่างกันออกไป )
ครั้นจะกล่าวสีใดสีหนึ่งนำหน้าสีใดๆก่อนก้เกรงว่าจะเป็นปัญหาไปได้อีกหนึ่งปัญหา เพราะตำแหน่ง
การวางของคำก่อนหลัง มันก็กินกันไม่ลง แดงและเหลือง เหลืองและแดง ต่างก็เป็นแม่สีพร้อมที่จะผสม
ผสานกัน ผลิตสีต่างๆออกลูกออกหลานเป็นชุดสีได้อีกมากมาย แต่มาวันนี้กลับต้องมาหมางใจกัน
ตีตัวออกห่างจากกันอย่างสิ้นเยื่อใย

เหมือนจิตรกรตัวน้อยนำสีเหลืองซึ่งเป็นสีน้ำนำมาผสมกับสีแดงซึ่งเป็นสีน้ำมัน กวนตีกันยังไงมันก้ไม่เข้ากัน
ยิ่งกวนสียิ่งแตกตัวโมเลกุลของน้ำและน้ำมันยังไงก้ไม่มีวันผสมผสานกันได้ ยิ่งกลับทำให้เม็ดสีแตกตัวเล็กลงไป
เรื่อยๆความขัดแย้งก็ยิ่งมากขึ้นซับซ้อนขึ้น ยิ่งเล็กยิ่งมองเห็นยาก ถอยห่างออกมาก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหา
เวลาผ่านไป ศิลปินตัวน้อยย้อนกลับมาพร้อมกับแปลงพู่กัน จุ่มสีวาดระบายลงไปบนผืนผ้าใบ ฝีแปลงแล้ว
ฝีแปลงเล่าอัดทับบดขยี้เนื้อสีซ้อนทับลงไปเรื่อยๆ เขาทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกวี่วัน และได้เวลานำภาพเขียน
เชิงศิลป์ออกมาอวดสายตาชาวโลกแล้ว ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาชื่นชมและด่าทอผลงาน บ้างก็ทำท่าว่าเข้าใจลึกซึ้ง
บ้างก็งงงวยกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า บ้างก้เดินออกจากไปอย่างเงียบงันไม่สนใจใยดี

ผมแค่เปรียบเทียบ

คำถามที่สอง
มีกฎเกณฑ์ไหม วัดว่าใครควรค่าและมีคุณค่าเพียงพอแก่การก้าวไปให้ถึงจุดๆนั้น
คุณภาพ หรืออะไร ในความคิดของผม มีพวกมัน พวกมึง พวกกู แต่ไม่มี พวกเรา
...................................................................................................